Prvi ginekološki pregled bi trebalo obaviti godinu do dvije nakon početka seksualne aktivnosti.
Prije početka seksualnog zivota teško da možemo govoriti o upalnim problemima male karlice ili pak o seksualno prenosivim bolestima.
Značaj HP virusa je bitan zbog zdravlja grlića materice, posljedičnog karcinoma grlića materice.
Najvažnija priprema za ginekološki pregled je naravno higijena ali jos važnija stvar da se žena psihički pripremi za pregled i onda olakšava i sebi i doktoru.
Vaginalni sekret bez mirisa, bezbojan i bez kliničkih simptoma, svrbež, peckanje, iritacija, nelagoda, crvenilo
Genitalni herpes jedna je od najčešćih spolno prenosivih bolesti. Često je praćen neugodnim simptomima poput boli, svrbeža i pojave ranica na genitalnom području, ali se ne mora uvijek tako očito prezentirati. Za vrijeme aktivne infekcije, zaraznost osobe koja ima genitalni herpes jako je visoka. Rizik od infekcije, u slučaju da je partner zaražen, doseže čak 90%.
Infekcija genitalnim herpesom jedna je od najčešćih spolno prenosivih bolesti u svijetu – herpes simplex virus tip 2 (HSV-2).
Virus herpesa se najčešće prenosi spolnim putem, odnosno spolnim odnosom sa zaraženom osobom – vaginalnim, analnim i oralnim putem.
Dijagnoza genitalnog herpesa postavlja se na temelju ginekološkog pregleda te kliničke slike i anamnestičkih podataka.
Za liječenje je najbitnija simptomatska terapija, umirivanje boli, iritacije i peckanja u kombinaciji sa aciklovir mast I tbl, taj lijek je prvenstveno za herpes zoster, ali pomaže i u ovim slučajevima.
Humani papilloma virus, ima ih više od stotinu izolovanih, dijele se na visokorizične, umjereno rizične i nerizične sojeve. Samo prisustvo virusa ne znači ništa jer se 80% žena u naredne dvije godine spontano iznetivizira, a onih 20% su bitne zbog praćenja promjena na grliću materice. Praćenje je putem Papa testa, kolposkopije i naravno izolacija putem brisa. Opasnost od nastanka karcinoma grlića materice nije samo vezana za prisustvo virusa, već zavisi od životnih navika seksualnog ponašanja.
Pregled urologa, ultrazvuk testisa na osnovu kliničke procjene postupa se dalje.
Ultrazvučni pregled fetusa se obično radi u 20-24 nedelje gestacije, radi procjene fetalnih anomalija, mada se u 12-13 nedjelji uglavnom otkriju krupne anomalije. Kasnije kako plod raste to su promjene uočljivije, ne samo urođene anomalije već dejstvom drugih teratogenih faktora. Veličina bočnih komora je uobičajena do 10 mm, a za muške plodove može se tolerisati i 12 mm, sve preko toga je ventrikulomegalija odnosno hidrocefalus. Na ultrazvučnom pregledu gledaju se i drugi parametri, pa se uklapaju podaci u cjelinu.
Dijagnostika trudnoće se obavlja brzim testom iz urina, bHCG iz krvi, i UZ pregledom. Sve ostalo su subjektivni utisci bez objektivne vrijednosti. Naravno izostanak ciklusa barem sedam dana da bi se laboratorijskim analizama i UZ mogla dijagnostikovati trudnoća.
Mikoplazme, a samim tim i ureaplazma, spadaju u najmanje bakterije koje mogu da opstanu bez domaćina, i koje za razliku od ostalih bakterija nemaju ćelijski zid; umjesto toga, one žive u drugim živim ćelijama. Ureaplazma takođe pripada familiji mikoplazmi. Oko 70 odsto seksualno aktivnih odraslih je domaćin neke od ovih bakterija. Međutim, kada dođe do značajnijeg razmnožavanja, mogu nastati problemi, kao što je zapaljenje male karlice, uretritis i gubitak trudnoće. Ureaplazma se prije svega prenosi polnim odnosom. Seksualni partneri mogu ne znajući uvijek iznova prenositi infekciju jedno drugom. Infekcija se obično dešava kod mladih žena, onih koje imaju višestruke seksualne partnere i koje koriste oralnu kontracepciju umjesto kondoma.
Ove bakterije mogu se naći na vlažnim površinama (peškirima), u bazenima, saunama, salonima za masažu, ali drugim nečistim predmetima za intimnu upotrebu, pa se infekcija može steći osim polnim kontaktnim putem. Ureaplazma (i mikoplazma hominis) pronađena u placenti i/ili endometrijumu (sluzokoži koja sa unutrašnje strane oblaže matericu) se povezuje sa infekcijom, rađanjem mrtvog fetusa, spontanim pobačajem, preranim porođajem manjom nego što je normalno masom novorođenčeta. Oba organizma prodiru u vodenjak u drugom trimestru. Može uzrokovati horioamnionitis (zapaljenje membrana oko fetusa: horiona amniona).
Naravno da je potrebno uzimati lijekove po antibiogramu do izlječenja oba partnera.
Trudnoća je poželjno da se ne samo testom ili bHCG iz krvi dijagnostikuje, već UZ pregledom, da se sigurno zna da li je materična ili izvanmaterična trudnoća. Početna neuspjela trudnoća mora se pogledati UZ, vidjeti sta se dešava, a napamet ordinirati gestagensu terapiju nije baš uputno. Takođe bi trebalo analizirati ostatke trudnoće iz šupljine materice da se makar isključe neki uzroci neuspjele trudnoće.
CIN promjene, displastične promjene grlića materice se dijagnosticiraju Papa testom i kolposkopijom. Biopsija u trudnoći se radi samo u slučaju sumnje mikroinvazivnih promjena karcinoma grlića materice, zavisno od veličine i težine displazije, koja se procjenjuje kolposkopski. Može se uraditi punch biopsija, LOOP excizija promjene, ali sve to zavisi od znanja, iskustva i povoljne procjene ginekologa da trudnoća neće biti ugrožena. U principu – praćenje na tri mjeseca Papa testom i kolposkopijom je jednostavnija opcija.
Što se rađanja tiče prirodan porod je izbor jedino ukoliko se radi o invazivnom karcinomu, tada je carski rez metoda izbora zavisno od stadija bolesti.
Pobačaj se radi hirurški konzervativno. Hirurški naravno instrumentarijem, vaginalnim pristupom, u lokalnoj anesteziji ili kratkotrajnoj intravenoznoj analgeziji. Sve zavisi od znanja, iskustva i vještine operatera kako će zahvat biti izveden i moguće posljedice.
Konzervativni pristup je medikamentozni, pomoću prostaglandina, i on je često povezan sa obilnijim krvarenjem i često se završi kiretažom odnosno vakum aspiracijom, kao i klasičan hirurški pristup.
Antibiotska zaštita je neophodna da se ne bi desile infekcije genitalnog trakta koje mogu
- ugroziti fertilnost zene.